Buldan’da, daha 15-20 yıl öncesine kadar her evin alt katında veya yanındaki eklentide dokuma tezgahları çalışırdı. Tezgahlardan çıkan gürültüye aldırmadan üretim yapan dokumacı esnafı, yeni teknolojiyle üretim yapan ve giderek fabrikalaşan tekstil sektörünün aktörleriyle rekabet edemez hale gelince şartelleri indirdi.
TEZGAH SAYISI 4 BİNDEN 300’E DÜŞTÜ
Teknolojiye yenik düşen ve “kara tezgah” olarak adlandırılan dokuma tezgahlarından bir an önce kurtulmak isteyen esnaf, yıllar önce bunları kelepir fiyatlarla elde çıkardı. Kimileri de parçalayıp kapılarına kadar gelen hurdacıya verdi. Bunun sonucunda da 4 bin dolayındaki tezgah sayısı 300’lere kadar düştü.
BULDAN ÜRÜNLERİNE RAĞBET ARTINCA…
Ancak, son dönemde yapılan tanıtım çalışmaları, Denizli’ye gelen konukları Buldan’a çekmeye başladı. Sadece Buldan ürünü işlerden alabilmek için ilçeye gelenlerin sayısı yavaş yavaş artarken, sipariş talepleri de alınması kara tezgahları yeniden gözde yaptı.
Bazı ürünlerin sadece bu tezgahlarda dokunuyor olması nedeniyle hurdaya verilen parçalar tek tek toplanıp, yeniden montajı yapılıyor. Bulunan parçalar ilçeye taşıyanlar, üretim yapacak tezgahları bir an önce çalıştırabilmek için çalışıyor.
Kaynak: Buldan’da Yaşam
